Stel je voor: een flexibele manier om arbeidstijd te beheren die meebeweegt met de wisselende behoeften van je organisatie. Dat is precies waar de jaarurensystematiek of urenbank om draait. Het is een methode om je arbeidstijd flexibel te organiseren over een bepaalde referteperiode, in plaats van strikt vast te houden aan een beperkt aantal uren per week of maand. Je leest er hier alles over.
De jaarurensystematiek, ook bekend als een plus-minus conto of urenbank, is een flexibele methode om arbeidstijd te regelen binnen een bepaalde referentieperiode. Het stelt werkgevers in staat om af te wijken van normale arbeidsduurgrenzen, waarbij werknemers in drukke periodes meer kunnen werken en in rustigere tijden minder, maar altijd met behoud van loon en zekerheid.
Deze flexibele werktijdregeling maakt het mogelijk om je werktijden aan te passen aan de fluctuerende behoeften van de organisatie, zonder meteen extra personeel te hoeven inhuren. Het is een kosteneffectieve manier om de beschikbare werktijdcapaciteit en de ervaring van vaste werknemers optimaal te benutten. Zo voorkomt het enerzijds dat er in piekperiodes extra arbeidskrachten moeten worden aangetrokken en anderzijds dat er in rustigere periodes meer werknemers ingezet worden dan nodig is. Een plus minus conto of jaarurensystematiek kan dus een structurele oplossing zijn voor seizoenschommelingen, onvoorspelbare werkhoeveelheid en afwisselende situaties van hollen of stilstaan.
De plus-min conto biedt bovendien, op voorwaarde dat deze goed is ingericht, flexibiliteit aan zowel werknemers als werkgevers. Werknemers kunnen hun werktijd aanpassen aan hun persoonlijke behoeften, terwijl werkgevers kunnen inspelen op piekperiodes zonder meteen extra personeel in te hoeven huren.
In plaats van een vast aantal uren per week of maand te werken, wordt er gekeken naar het totale aantal uren dat een werknemer werkt in een bepaalde referteperiode. Deze uren kunnen flexibel worden ingedeeld. In drukke periodes kan er meer gewerkt worden, terwijl in rustigere tijden de uren verminderd kunnen worden. Deze referentieperiode kan variëren van één tot meerdere jaren. In theorie zijn ook kortere referteperiodes mogelijk, zoals een kwartaal of een half jaar. Bij Audi Brussel wordt dit systeem zelfs toegepast op een referteperiode van 6 jaar. Lees hier hoe wij Audi daarbij hebben geholpen.
Het systeem van jaarurensystematiek werkt op basis van een urenbank met zogenaamde plus- en min-uren. Als een werknemer gedurende een bepaalde periode meer werkt dan zijn contractuele arbeidstijd, verzamelt hij ‘plus-uren’. Wanneer een werknemer juist minder uren werkt dan de contractuele arbeidstijd, worden er uren afgeschreven. Het belangrijkste principe is dat aan het einde van de referentieperiode de teller weer op nul staat.
Volgens de Belgische wetgeving mag die urenbank, op eender welk gegeven tijdstip, maximum 91 uren bedragen. Dit is uitbreidbaar tot 130 uur of tot 143 uur. Over het aantal min-uren zijn er geen regels. Het aantal uren dat een werknemer te weinig heeft gewerkt valt ten laste van de werkgever. Uiteraard blijft de wetgeving omtrent arbeidsuren en rusttijden binnen deze periode van toepassing. Werknemers moeten nog steeds voldoen aan de wettelijke regels met betrekking tot rusttijden en maximale arbeidsuren per dag/week.
De jaarurensystematiek komt vaak voor in sectoren die te maken hebben met seizoensgebonden werkzaamheden, fluctuerende vraag of projectmatige werkstructuren. Enkele voorbeelden zijn:
De voordelen van een jaarurensystematiek voor werkgevers zijn veelzijdig. Werkgevers kunnen in de eerste palats beter inspelen op fluctuaties in de productievraag of seizoensschommelingen. In drukke periodes kunnen werknemers meer werken zonder meteen een beroep te moeten doen op uitzendkrachten. In rustigere tijden kan het aantal gewerkte uren worden verminderd, waardoor werknemers kortere dagen kunnen maken of enkele dagen vrijaf kunnen nemen.
De flexibiliteit die de jaarurensystematiek biedt, kan bovendien de efficiëntie en productiviteit van de organisatie verhogen doordat werknemers in staat zijn om hun werkuren aan te passen aan de werkelijke behoeften van de organisatie. Het systeem kan tot slot helpen om ervaren werknemers aan boord te houden, zelfs tijdens rustigere periodes, doordat zij niet hoeven te vertrekken vanwege daling in werk.
Als werkgever moet je natuurlijk voldoen aan wettelijke beperkingen en afspraken om de jaarurensystematiek correct en eerlijk toe te passen, met inacthname van regels omtrent rusttijden, maximale arbeidsuren en contractuele afspraken.
De jaarurensystematiek zou ook voor werknemers diverse voordelen moeten opleveren, en dat is cruciaal. Een flexibele werktijdregeling hoort niet alleen gunstig te zijn voor de werkgever. Werknemers moeten betrokken worden bij dit proces en inspraak hebben in de flexibiliteit van hun werktijden, bijvoorbeeld door middel van zelfroosteren. Zo’n betrokkenheid draagt bij aan meer tevredenheid en een succesvolle implementatie van de jaarurensystematiek.
Voor sommige werknemers kan die variatie in werktijden bovendien aantrekkelijk zijn. Dit stelt hen in staat om soms extra uren te draaien tijdens drukke periodes, terwijl ze juist minder hoeven te werken tijdens rustigere tijden. Bovendien hoeven werknemers niet direct te vrezen voor baanverlies tijdens minder drukke periodes, omdat ze mogelijk minder uren kunnen werken zonder hun baan te verliezen. Dit biedt extra zekerheid wanneer de werkbelasting afneemt.
Bij het invoeren van een jaarurensystematiek of plus-minus conto zijn enkele cruciale aandachtspunten van belang.
De jaarurensystematiek betekent zeker niet het einde van de klassieke 38-urige werkweek. Het uitgangspunt blijft dat werknemers in een regelmatig en voorspelbaar werkpatroon blijven werken. De flexibiliteit van de jaarurensystematiek biedt vooral extra ruimte, maar werkgevers en werknemers kunnen nog steeds een vast werkpatroon overeenkomen zonder van deze ruimte gebruik te maken. Over het algemeen wordt de ‘norm’ van 38 uur gemiddeld gerespecteerd.
Binnen een jaarurensystematiek hebben je medewerkers bovendien nog steeds de mogelijkheid om verlof op te nemen, maar dit kan afhangen van het aantal opgebouwde plus- of min-uren in de urenbank. Als een werknemer meer plus-uren heeft dan zijn of haar contractuele uren, kan dit resulteren in de mogelijkheid om verlof op te nemen zonder dat dit ten koste gaat van verloning. Deze extra uren fungeren als een soort tegoed dat tijdens rustigere periodes kan worden ingezet voor verlof zonder loonverlies.
Aan de andere kant, als een werknemer meer min-uren heeft dan het contractuele aantal uren, kan het zijn dat deze uren moeten worden ingehaald voordat er verlof kan worden opgenomen. In sommige gevallen kunnen werknemers, in overleg met de werkgever, afspraken maken over het inhalen van deze min-uren om zo verlof te kunnen opnemen.
Belangrijk is dat binnen de jaarurensystematiek de wetgeving omtrent vakantiedagen en verlof onverminderd van kracht blijft. Werkgevers en werknemers dienen hierover duidelijke afspraken te maken en rekening te houden met de geldende regels betreffende vakantiedagen, verlofuren en wettelijke rustperiodes.
Ontdek vandaag nog hoe een jaarurensystematiek jouw organisatie meer flexibiliteit kan bieden. Neem contact op voor advies op maat en optimaliseer je personeelsplanning.
Een goed functionerend team (of organisatie) is als een goed georkestreerd stuk muziek: elk teamlid, net als elk instrument, heeft…
Het concept van zelfroosteren blijft trending, en dat is niet zonder reden. Het is een innovatieve en praktische methode om…
In de praktijk blijkt dat veel organisaties onvoldoende bekend zijn met de voor- en nadelen van alternatieve ploegensystemen buiten de…