Iedereen heeft 24 uur per dag tot zijn beschikking. Nochtans zijn er grote verschillen in de manier waarop wij onze tijd besteden. Sommige mensen zitten iedere werkdag lange tijd in het openbaar vervoer, terwijl anderen helemaal geen reistijd hebben. Zo werken ze bijvoorbeeld thuis. Daarnaast verliezen we door de vele files enorm veel tijd omdat we vaak tijdens dezelfde uren op de baan moeten. Onze huidige maatschappelijke tijdsordening is failliet. Het is dan ook hoog tijd voor een heroriëntatie op de wijze waarop wij in onze samenleving tijd organiseren. Buiten onze comfortzone denken is daar wel hard voor nodig. Is het een onoverkoombare uitdaging?
Geschreven door: Ben Jansen / CEO Déhora Consultancy Group en Voorzitter Stichting Time Design
‘De tijd heelt alle wonden’ is een uitdrukking die wij allemaal wel eens gebruiken. Dit spreekwoord gebruiken we om een situatie opnieuw positief uit te drukken. Zo komt aan het einde van de rit alles uiteindelijk weer goed. Nochtans interpreteer ik ‘tijd’ anders. Zo maakt de tijd meer stuk dan ons lief is. Ik zal uitleggen wat ik hiermee bedoel.
Uit het tijdsbestedingsonderzoek stellen we vast dat de gekende traditionele kantooruren nog steeds vaak voorkomen. Ik heb het dan over het werken tussen 08:00 uur en 17:00 uur van maandag tot en met vrijdag. Hoewel een dergelijke ordening zeker positieve kanten kent, komen er steeds meer scheurtjes in dit ingesleten bolwerk. De steeds toenemende filedruk is daar een goed voorbeeld van.
Maar dat niet alleen. Vele ouders met schoolgaande kinderen gaan gebukt onder tijdstress omdat het werkzame leven concurrerend met de schooltijd is georganiseerd. Daarnaast de hoge wachttijden in zorginstellingen door een gebrek aan een goede infrastructuur is nog steeds een voorkomend probleem. Je moet begrijpen dat dit slechts enkele voorbeelden zijn. Zo zijn er nog negatieve kanten van de huidige tijdsordening.
Het strakke tijdskorset waarin wij ons decennia hebben gepresteerd staat naar mijn mening op knappen. Symbolisch geformuleerd omdat de beschikbare tijd ‘vol’ is. Ik denk dat we als land heel grondig naar onze tijdelijke ordening moeten gaan kijken. Daarbij moeten we niet aarzelen uit onze bestaande denkkaders te stappen en moeten we uiteindelijk ook ingrijpende maatregelen nemen. Het oprekken van het kantoortijdenkader vormt daar voor wat betreft de structuur van de tijdsordening een belangrijk onderdeel. Zo pleit ik al vele jaren voor een economisch tijdvenster van pakweg 100 uur per week: ‘de 100-uurseconomie’. Concreet vertaald naar de nieuwe tijdsordening betekent dit een tijdsvenster van ca. 16 uur per dag gedurende 6 dagen per week, van maandag t/m zaterdag. Zondag laat ik als een gezamenlijk rustpunt.
Ten opzichte van de huidige heeft mijn voorgestelde ordening enorme voordelen. Zo zijn de economische studies zeer overtuigend dat we structureel op jaarbasis tientallen miljarden kunnen verdienen door het huidige tijdskorset af te werpen. En afgezien van dit economisch voordeel ontstaat er meer ruimte om bewust, betekenisvol en gepland met de tijd om te gaan. Idealen die bij realisatie zeker aan ons geluk gaan bijdragen.
Waar wachten we dan op? De geschiedenis leert dat het veranderen van de tijdsarchitectuur van een samenleving een serieuze uitdaging vormt. De eerste stap is onze bewustwording. We moeten inzien dat de huidige ordening failliet is en onnodig veel materiële en immateriële schade met zich meebrengt. Veel mensen blijven dit ontkennen waardoor het toch wat discussies met zich meebrengt. Laten we daar mee stoppen, en de tijdsordening uit de taboesfeer halen. Laten we samen bouwen aan een mooiere samenleving. Een samenleving waarin tijd de ruimte krijgt die zij verdient.
Bijdrage door Kristof Salomez, Lawyer/partner at Bloom Law Firm, Professor at VUB Deze maatregel is degene die het meest de…
Kunt u uitleggen wat ‘Duurzame Flexibilisering’ nou precies is? Bij flexibilisering gaat het er om dat je als organisatie de…